Potencjalne korzyści postu dla kobiet po 50. Badania nad wpływem IF na kobiety powyżej 50 roku życia są obecnie ograniczone. To powiedziawszy, istnieje wiele dowodów na to, że IF jest skuteczny w redukcji poziomy ciśnienia krwi 5, markery stanu zapalnego 6 i poziomy tłuszcz trzewny 7 ogólnie. Miejmy nadzieję, że przyszłe badania Możesz przyjmować tabletki na zwiększenie ilości spermy podwyższające poziom witamin wspomagających ejakulację w organizmie mężczyzny oraz tabletki bogate w magnez. Odnosząc się do jakości tego typu rozwiązań, można powiedzieć, że charakteryzują się one wysoką skutecznością. Zdecydowanie warto podjąć się kuracji U kobiet po menopauzie stwierdzono o 36% wi ęcej tłuszczu trzewnego w porównaniu do kobiet przed menopauz ą.* * Podziewska-Zawada M.(2013): Otyło ść i cukrzyca u kobiet w okresie menopauzy-zapobieganie i leczenie. Przegl ąd Menopauzalny, 1, 5-9. Ko ści i stawy Co 3. kobieta po 50. roku życia do świadcza Mężczyźni potrafią być tak ciekawi jakkobiety. Dlatego niektórzy z nich bardzo interesują się budową własnego ciała, a zwłaszcza jego najważniejszych narządów. W tym przypadku odważni zostają lekarzami, a reszta po prostu czyta niezbędną literaturę. Pozostają najważniejsze pytania: Gdzie jest produkowany plemnik? Jak on Polucja to samowolny, niekontrolowany i nieuświadamiany wytrysk nasienia, do którego dochodzi u chłopców i mężczyzn w czasie snu, najczęściej w jego fazie określanej jako REM. Pierwsza polucja występuje zazwyczaj około 12-13 roku życia i ma związek z dojrzewaniem płciowym. Vay Tiền Trả Góp Theo Tháng Chỉ Cần Cmnd Hỗ Trợ Nợ Xấu. Jak zbudowane są plemniki? Co lubią? Co im szkodzi? Co może ułatwić zapłodnienie? Oto ciekawe fakty o plemnikach, które potwierdza dr Wojciech Sierka, embriolog z Kliniki Leczenia Niepłodności i Diagnostyki Prenatalnej Gyncentrum w Katowicach. Co to są plemniki Zadaniem plemników (nazywanych też spermą lub nasieniem), czyli męskich komórek rozrodczych jest dotarcie do jajeczka kobiety i jego zapłodnienie. Produkowane są w jądrach, natomiast dojrzewają w najądrzu męskim. Gruczoły płciowe chłopców nie produkują nasienia. Dopiero w okresie dojrzewania (w naszej strefie klimatycznej roku życia) rozpoczyna się wytwarzanie męskich hormonów, które pobudzają gruczoły płciowe. Młody mężczyzna wchodzi w okres reprodukcyjny w wieku 17-19 lat, wtedy też jego jądra są zdolne do produkcji spermy. Przeciętny mężczyzna w ciągu całego swojego życia produkuje do 525 mld plemników. W ciągu 1 miesiąca mężczyzna traci 1 miliard nasienia, zaś kobieta uwalnia w tym czasie 1 komórkę jajową. W jednej porcji spermy dorosłego, zdrowego mężczyzny, która średnio wynosi 1,5-5 ml znajduje się od 100 do 500 mln plemników. Zdrowa sperma zawierająca plemniki, ma białawy, mleczny kolor, jeżeli jest jeśli to miał być myślnik, to należy napisać "jałowy — ma".---#---białawy, mleczny kolor; jeżeli jest jałowy - ma kolor żółtawy i jest — ma---#---jałowy - ma">jałowa - ma kolor żółtawy i jest przezroczysta. Plemniki mają tylko 0,006 mm długości i zbudowane są z: główki; wstawki, zawierającej mitochondria będące źródłem energii; witki, czyli ogonka wprawiającego je w ruch; tzw. czapeczki składającą się z enzymów umożliwiających przebicie ściany komórki jajowej i zapłodnienie. Każdy męski plemnik posiada inny chromosom – X lub Y. Od tego, który plemnik doprowadzi do zapłodnienia (z chromosomem X lub Y) zależy płeć dziecka. Silniejsze, wolniejsze i bardziej wytrzymałe są te z chromosomem X, czyli odpowiedzialne za poczęcie dziewczynki. Plemniki poruszają się bardzo szybko (w ciągu sekundy potrafią przebyć drogę równą czterokrotnej długości ich ciała), jednak poza organizmem mężczyzny potrzebują specjalnych warunków, aby przeżyć. Dlatego lubią: ciepłe i zasadowe środowisko (znajdujące się w szyjce bądź jamie macicy i jajowodach); wilgotność; ciemność. Wyścig do komórki jajowej Podczas seksu dochodzi do ejakulacji, czyli wytrysku u mężczyzny. Pierwsza porcja nasienia ma najwyższe stężenie gamet męskich i to wtedy zaczyna się wyścig, którego stawką jest zapłodnienie komórki jajowej i danie początku nowego życia. Zgodnie z normami WHO nasienie uznaje się za zdolne do zapłodnienia, jeżeli zawiera 20–250 milionów plemników w 1 mililitrze. Porcja nasienia przemieszcza się drogami rodnymi kobiety z prędkością ok. 18 km/h (5m/s) – dla porównania maksymalna prędkość sprintu mistrza świata Usaina Bolta na dystansie 100 m osiąga wynik 44 km/h. W sprzyjających warunkach i nieagresywnym śluzie kobiety plemniki są w stanie przeżyć w jamie pochwy od 2 do 5 dni, choć ich cykl żywotności to tylko 48 godzin. Idealny polemnik do zapłodnienia Chociaż w porcji ejakulatu zdrowego mężczyzny może się znajdować nawet 500 mln plemników (mniej więcej tyle mieszkańców liczy cała Unia Europejska), to tylko jeden z nich ma szansę zapłodnić jajeczko. Dlatego tak ważna jest ich ilość, budowa oraz ruchliwość. Odpowiednie parametry umożliwiają spermie pokonanie niełatwej, kilkugodzinnej podróży do wnętrza jamy macicy, drogą poprzez tylną ścianę pochwy, szyjkę macicy i jajowody. Na tym odcinku plemnik musi pokonać niesprzyjające warunki kwaśne środowisko pochwy; brak białych krwinek; barierę śluzu szyjkowego. Plemnik idealny do zapłodnienia komórki jajowej jest: ma 1 główkę; 1 witkę; jest średnich rozmiarów - nie jest za duży, ale też nie zbyt mały; ma odpowiednią ruchliwość, czyli tak zwany ruch 1 główkę; 1 witkę; jest średnich rozmiarów - nie jest za duży, ale też nie zbyt mały; ma odpowiednią ruchliwość, czyli tak zwany ruch 1 główkę; 1 witkę; jest średnich rozmiarów - nie jest za duży, ale też nie zbyt mały; ma odpowiednią ruchliwość, czyli tak zwany ruch ma 1 główkę; 1 witkę; jest średnich jeśli to miał być myślnik, to należy napisać "rozmiarów — nie".---#---"młody"; ma 1 główkę; 1 witkę; jest średnich rozmiarów - nie jest za duży, ale też nie zbyt mały; ma odpowiednią ruchliwość, czyli tak zwany ruch — nie---#---rozmiarów - nie">rozmiarów - nie jest za duży, ale też nie za mały; ma odpowiednią ruchliwość, czyli tak zwany ruch postępowy. Zapłodnienie czyli połączenie jaja z plemnikiem Aby doszło do zapłodnienia, potrzebna jest interakcja z komórką żeńską. Komórki pęcherzykowe otaczające komórkę jajową, wytwarzają hormon progesteron i to on "zaprasza" do penetracji i zapłodnienia komórki jajowej. W momencie, kiedy najsilniejszy z plemników dociera do komórki jajowej, hormony aktywują receptory z jego witki oraz wyzwalają szereg procesów biochemicznych. Jednym z nich jest hiperaktywacja, podczas której plemnik zaczyna charakterystycznie się poruszać – szybciej i bardziej dynamicznie. Przysysa się do ściany oocytu, zaś jego ogonek niczym bicz asymetrycznie uderza w ścianki jaja. Dzięki temu możliwe jest przejście męskiego nasienia przez osłonkę przejrzystą i błonę komórkową gamety żeńskiej. Równolegle, gdy plemnik dociera do celu, akrosom na szczycie jego główki zaczyna wytwarzać liczne enzymy. Pełnią one ważną funkcję, ponieważ "rozpuszczają" zewnętrzną błonę oocytu i pomagają przedrzeć się poprzez osłony jajowe do wnętrza komórki jajowej. Ostatecznie jego główka odłącza się od ogonka i dochodzi do zapłodnienia. Nasienie pod lupą Plemniki reagują na szereg czynników. Najczęstszymi ich zaburzeniami są: jeśli to miał być myślnik, to należy napisać "azoospermia — brak".---#---azoospermia - brak plemników w ejakulacie; oligospermia - zbyt niska liczba plemników w ejakulacie; hipospermia - mniej niż 2 ml w jednym wytrysku; asthenozoospermia - nieprawidłowa ruchliwość plemników; teratozoospermia - nieprawidłowa budowa — brak---#---azoospermia - brak">azoospermia - brak nasienia w ejakulacie; jeśli to miał być myślnik, to należy napisać "oligospermia — zbyt".---#---azoospermia - brak plemników w ejakulacie; oligospermia - zbyt niska liczba plemników w ejakulacie; hipospermia - mniej niż 2 ml w jednym wytrysku; asthenozoospermia - nieprawidłowa ruchliwość plemników; teratozoospermia - nieprawidłowa budowa — zbyt---#---oligospermia - zbyt">oligospermia - zbyt niska liczba plemników w ejakulacie; jeśli to miał być myślnik, to należy napisać "hipospermia — mniej".---#---azoospermia - brak plemników w ejakulacie; oligospermia - zbyt niska liczba plemników w ejakulacie; hipospermia - mniej niż 2 ml w jednym wytrysku; asthenozoospermia - nieprawidłowa ruchliwość plemników; teratozoospermia - nieprawidłowa budowa — mniej---#---hipospermia - mniej">hipospermia - mniej niż 2 ml w jednym wytrysku; jeśli to miał być myślnik, to należy napisać "asthenozoospermia — nieprawidłowa".---#---azoospermia - brak plemników w ejakulacie; oligospermia - zbyt niska liczba plemników w ejakulacie; hipospermia - mniej niż 2 ml w jednym wytrysku; asthenozoospermia - nieprawidłowa ruchliwość plemników; teratozoospermia - nieprawidłowa budowa — nieprawidłowa---#---asthenozoospermia - nieprawidłowa">asthenozoospermia - nieprawidłowa ruchliwość plemników; jeśli to miał być myślnik, to należy napisać "teratozoospermia — nieprawidłowa".---#---azoospermia - brak plemników w ejakulacie; oligospermia - zbyt niska liczba plemników w ejakulacie; hipospermia - mniej niż 2 ml w jednym wytrysku; asthenozoospermia - nieprawidłowa ruchliwość plemników; teratozoospermia - nieprawidłowa budowa — nieprawidłowa---#---teratozoospermia - nieprawidłowa">teratozoospermia - nieprawidłowa budowa. Mężczyzna planujący zostać ojcem, może poddać swoje nasienie badaniu ich jakości. Badanie takie nazywane jest seminogramem i jest wykonywane przez specjalistyczne laboratoria. To podstawowy test diagnostyczny w ocenie płodności mężczyzny. Odbywa się w laboratorium, gdzie stosuje się najnowsze technologie komputerową analizę spermy czy powiększenie plemników mikroskopem o 6 tys. razy. Badane są ich parametry, ilość, ruchliwość oraz budowa. Przy ocenie morfologii, czyli budowy plemników można określić pod mikroskopem wiele cech, kształt główki; obecność wakuol; wady w budowie wstawki; czy na główce plemnika występuje i jak jest zbudowany akrosom, pęcherzyk wyposażony w cenne enzymy. Badaniu poddawany jest także materiał genetyczny nasienia jeśli to miał być myślnik, to należy napisać "plemników — DNA".---#---Badaniu poddawany jest także materiał genetyczny plemników - DNA, , co umożliwia zdiagnozowanie wszelkich nieprawidłowości, mających wpływ na powodzenie przy poczęciu — DNA---#---plemników - DNA"> - DNA, co umożliwia zdiagnozowanie wszelkich nieprawidłowości, mających wpływ na powodzenie przy poczęciu dziecka. Co wpływa na jakość plemników Dorosły mężczyzna może wyprodukować ponad 150 milionów spermy dziennie. Zgodnie z normami Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) nasienie uznaje się za zdolne do zapłodnienia, gdy zawiera 20–250 milionów plemników w jednym mililitrze. Ich jakość i ilość nie jest jednakowa u każdego mężczyzny. Jak podkreślają specjaliści stan plemników, a w konsekwencji problemy z płodnością, uzależnione są od wielu czynników chorób, stylu życia, złych nawyków. Plemniki nie lubią: stresu; ciasnej bielizny; palenia papierosów; nadwagi; nadmiaru kofeiny; alkoholu (obniża poziom testosteronu i zmniejsza męskie libido). Technologia bezprzewodowa wi-fi może wydzielać niekorzystne dla jąder oraz spermy promieniowanie fal elektromagnetycznych. Z tego względu lepiej unikać trzymania laptopa na kolanach oraz noszenia telefonu blisko jeśli to miał być myślnik, to należy napisać "pachwiny — jeżeli".---#---Z tego względu lepiej unikać trzymania laptopa na kolanach oraz noszenia telefonu blisko pachwiny - jeżeli mężczyzna nosi smartfona w kieszeni spodni, to dosłownie "wygotowuje" swoje plemniki;---#---pachwiny-jeżeli#pachwiny — jeżeli---#---pachwiny - jeżeli">pachwiny - jeżeli mężczyzna nosi smartfona w kieszeni spodni, to dosłownie "wygotowuje" swoje plemniki. Dla ich jakości znaczenie ma także częstotliwość uprawiania seksu. Abstynencja seksualna dłuższa niż 3 dni może prowadzić do stresu oksydacyjnego, a ten z kolei do starzenia się plemników i straty dużej ilości nasienia. Jak można poprawić jakość spermy? Aby poprawić jakość spermy, warto zadbać o odpowiednią dietę i wysiłek fizyczny. Ruch podnosi poziom testosteronu i zwiększa wrażliwość na insulinę. Oba te hormony pozytywnie wpływają na jakość nasienia. Wyjątkiem jest kolarstwo i maratony – panowie uprawiający te dyscypliny mają słabszą jakość plemników. Najwięcej i najlepszej jakości nasienie mają 20-latkowie, po 30-tce poziom testosteronu stopniowo spada. Od 20 roku życia z każdym następnym rokiem ruchliwość plemników maleje o średnio 0,7 proc. W miesiącach letnich ich liczba jest najniższa, a w zimowych – najwyższa. Powód jest prosty – nasienie nie lubi wysokich temperatur. Z tego względu lepiej unikać: wygrzewania się w wannie z hydromasażem; nieprzepuszczającej powietrza bielizny; saun. Dla poprawy jakość plemników warto jeść: jeśli to miał być myślnik, to należy napisać "jajka — są".---#---jajka - są bogate w aminokwasy, które stymulują produkcję nasienia; granaty - podnoszą libido, zwiększają przepływ krwi, a obecne w nich polifenole pomagają utrzymać plemniki w zdrowiu; produkty bogate w witaminę C - zwiększa ruchliwość plemników, chroni je przez uszkodzeniem DNA, przez co pomaga zmniejszyć ryzyko poronień i zaburzeń chromosomowych; kwasy DHA; likopen - jest korzystny dla morfologii i ruchliwości — są---#---jajka - są">jajka - są bogate w aminokwasy, które stymulują produkcję nasienia; jeśli to miał być myślnik, to należy napisać "granaty — podnoszą".---#---jajka - są bogate w aminokwasy, które stymulują produkcję nasienia; granaty - podnoszą libido, zwiększają przepływ krwi, a obecne w nich polifenole pomagają utrzymać plemniki w zdrowiu; produkty bogate w witaminę C - zwiększa ruchliwość plemników, chroni je przez uszkodzeniem DNA, przez co pomaga zmniejszyć ryzyko poronień i zaburzeń chromosomowych; kwasy DHA; likopen - jest korzystny dla morfologii i ruchliwości — podnoszą---#---granaty - podnoszą">granaty - podnoszą libido, zwiększają przepływ krwi, a obecne w nich polifenole pomagają utrzymać plemniki w zdrowiu; produkty bogate w witaminę jeśli to miał być myślnik, to należy napisać "C — zwiększa".---#---jajka - są bogate w aminokwasy, które stymulują produkcję nasienia; granaty - podnoszą libido, zwiększają przepływ krwi, a obecne w nich polifenole pomagają utrzymać plemniki w zdrowiu; produkty bogate w witaminę C - zwiększa ruchliwość plemników, chroni je przez uszkodzeniem DNA, przez co pomaga zmniejszyć ryzyko poronień i zaburzeń chromosomowych; kwasy DHA; likopen - jest korzystny dla morfologii i ruchliwości — zwiększa---#---C - zwiększa">C - zwiększa ich ruchliwość, chroni je przez uszkodzeniem DNA, przez co pomaga zmniejszyć ryzyko poronień i zaburzeń chromosomowych; jeśli to miał być myślnik, to należy napisać "likopen — jest".---#---jajka - są bogate w aminokwasy, które stymulują produkcję nasienia; granaty - podnoszą libido, zwiększają przepływ krwi, a obecne w nich polifenole pomagają utrzymać plemniki w zdrowiu; produkty bogate w witaminę C - zwiększa ruchliwość plemników, chroni je przez uszkodzeniem DNA, przez co pomaga zmniejszyć ryzyko poronień i zaburzeń chromosomowych; kwasy DHA; likopen - jest korzystny dla morfologii i ruchliwości — jest---#---likopen - jest">likopen - jest korzystny dla morfologii i ruchliwości plemników. Ważny jest też koenzym Q10, który działa jak paliwo dla silniczka plemnika, którym są mitochondria. Rodzaj spożywanego mięsa wpływa na zdolność do zapłodnienia komórki jajowej, a co za tym idzie może ono zwiększać lub zmniejszać męską płodność. Najkorzystniej jest spożywać chude mięso: indyka i kurczaka. Mężczyźni żywiący się drobiem mają o ok. 13 proc. więcej szans na udane poczęcie. Korzystną alternatywą białka dla panów jest chuda wołowina i ostrygi, które oprócz białka zawierają cynk, równie ważny dla jakości spermy. Najgorsze dla kondycji nasienia okazują się przetworzone i pełne konserwantów tłuste mięsa i wędliny takie jak: boczek; kiełbasa; golonka; żeberka; salami; parówki. Po ich wyłączeniu z diety tłustego mięsa i wędlin, prawdopodobieństwo poczęcia dziecka zwiększa się o 28 proc. W jadłospisie mężczyzny starającego się o dziecko nie powinno zabraknąć: roślin strączkowych; orzechów; ziaren zbóż; ciemnozielonych warzyw. Jakość nasienia mężczyzny a seks Wstrzemięźliwość seksualna może dobrze wpływać na plemniki, ale tylko do pewnego stopnia. Ich jakość pogarsza się po 14 dniach bez współżycia. Najlepiej zachowywać 2-3 trzydniowy okres przerwy. Po takim czasie sperma odznacza się najlepszymi właściwościami biologicznymi. Plemniki mają największą ruchliwość (na poziomie 56,5 proc.). Łagodny przerost prostaty to schorzenie, które dotyka statystycznie co drugiego mężczyzny po 55 roku życia. Prostata, zwana też sterczem oraz gruczołem krokowym jest elementem układu moczowo-płciowego mężczyzny, której główną rolą jest produkcja wydzieliny będącej ważnym składnikiem męskiego nasienia. Przyczyną występowania łagodnego przerostu prostaty są zaburzenia hormonalne, które zaczynają się pojawiać u panów już po 45 roku życia. Ponieważ schorzenie to dotyka znakomitą większość mężczyzn, ważne aby wiedzieć o nim jak najwięcej tym bardziej, że zignorowanie objawów i unikanie leczenia może mieć poważne konsekwencje. O tym czym jest prostata, jakie pełni funkcje, jakie objawy daje łagodny przerost stercza i jakie formy leczenia tego schorzenia proponuje współczesna medycyna rozmawiamy z dr Markiem Zawadzkim – urologiem z krakowskiego Szpitala na Klinach, specjalizującym się w operacyjnym leczenia łagodnego przerostu prostaty metodą enukleacji krokowy (inaczej: prostata, stercz) jest narządem występującym u mężczyzn. Swoją wielkością przypomina orzecha włoskiego i zlokalizowany jest wokół cewki moczowej, a dokładnie bezpośrednio pod pęcherzem moczowym. Budowę tego narządu można porównać do pomarańczy albowiem składa się z miąższu (gruczolaka) oraz skóry (torebki stercza). Normalna wielkość gruczołu krokowego czyli prostaty wynosi ok 25-30ml. Jej główną rolą jest produkcja wydzieliny będącej ważnym składnikiem męskiego nasienia (spermy). Powiększanie się gruczołu krokowego obserwuje się u mężczyzn po 45-50 roku życia i jest ono przejawem zaburzeń hormonalnych (głównie testosteronu), do których dochodzi w okresie przekwitania u płci męskiej. Łagodny przerost stercza jest chorobą, która dotyka ok. 30% 50 latków, 50% 65 latków i 70% mężczyzn w wieku 80 lat. Jak widać schorzenie to jest problemem powszechnym, ale niestety często lekceważonym przez męską populację. Łagodny rozrost gruczołu krokowego należy do najczęstszych chorób urologicznych u mężczyzn, a terminu ,,łagodny” używa się w wymiarze onkologicznym. Określenie charakteryzujące chorobę jako nienowotworową nie oznacza natomiast, że można ją bagatelizować albowiem nieleczona może mieć powikłania takie jak zakażenia cewki i pęcherza, problemy z nerkami, czy nawet trwałe zatrzymanie prostaty to proces powolny, trwający nawet kilka lat. Po pewnym czasie rozbudowana prostata zaczyna coraz silniej zaciskać się wokół cewki moczowej, powodując jednocześnie pojawienie się pierwszych objawów głównie w zakresie problemów z oddawaniem moczu. Wskutek przerostu prostaty najczęściej dochodzi do objawów podrażnienia pęcherza w postaci częstszej niż zwykle potrzeby oddawania moczu zarówno w dzień i w nocy, czy konieczność natychmiastowego oddania moczu tzw. parcia naglące. Wśród charakterystycznych symptomów powiększenia gruczołu krokowego pacjenci najczęściej wymieniają również: zwolniony i osłabiony strumień moczu, uczucie niecałkowitego opróżnienia pęcherza czy problemy z rozpoczęciem mikcji. Można powiedzieć, że problemy z przerostem gruczołu krokowego dotyczą większości mężczyzn po 50 roku życia, niemniej jednak nie u wszystkich są one tak samo nasilone. Dopiero wystąpienie objawów, które stanowią uciążliwość życia codziennego, potwierdzonych odpowiednimi badaniami upoważnia do rozpoznania i postawienia diagnozy łagodnego rozrostu przerost stercza a męska „sprawność”Jeżeli przy łagodnym przeroście prostaty występują kłopoty z tak rutynową czynnością jaką jest oddawania moczu to wielu mężczyzn zastanawia się czy schorzenie to wpływa również na ich funkcje seksualne. Dla tych panów mam dobrą wiadomość albowiem w większości przypadków przerost prostaty w bezpośredni sposób nie zaburza męskiej sprawności. Niemniej jednak warto pamiętać, że prostata jest miejscem w którym produkowany jest płyn nasienny służący do przemieszczania się plemników, jak również substancje odpowiedzialne za odpowiednie nawilżenie penisa, które ułatwiają odbycie stosunku płciowego. Jeżeli więc zmniejszona będzie produkcja płynu nasiennego, automatycznie więc obniży się nawilżenie podczas współżycia, które może w pewien sposób obniżyć komfort i przyjemność płynącą z seksu. Dodatkowo łagodny przerost prostaty wiąże się z osłabionym działaniem naczyń krwionośnych, a dokładnie ich funkcji skurczowej i rozkurczowej co może powodować problemy z osiągnięciem i utrzymaniem wzwodu. Nie bez znaczenia są również zmiany hormonalne, które towarzyszą tej chorobie albowiem to testosteron, którego spadek obserwuje się po u mężczyzn po 50 roku życia znacząco wpływa na poziom męskiego libido oraz ich prawidłową sprawność seksualną. O autorze: Umów się na wizytęDr. n. med. Marek Zawadzki UrologŁagodny rozrost prostaty – często spotykane schorzenie w praktyce lekarza POZUrolodzy apelują do specjalistów medycyny rodzinnej: nie bagatelizujmy objawów łagodnego rozrostu prostaty. Schorzenie to nie tylko pogarsza jakość życia, ale może prowadzić do znaczących artykuł czytasz w ramach płatnej subskrypcji. Twoja prenumerata jest aktywnaChoroby układu moczowego są częstym problemem zdrowotnym, z którym Polacy zgłaszają się do gabinetu lekarza podstawowej opieki zdrowotnej. Wiele z nich – jak zakażenia – dotyczy w dużej mierze kobiet, panowie najczęściej sygnalizują objawy mogące wskazywać na łagodny rozrost prostaty (BPH – benign prostatic hyperplasia). Problemy zdrowotne na tle urologicznym nadal pozostają wstydliwym tematem, również w rozmowie pomiędzy lekarzem i pacjentem. Ci drudzy często więc najpierw szukają informacji o swoich dolegliwościach w internecie, a te bywają błędne. Specjaliści uczulają: łagodny rozrost prostaty nie jest tym samym, co przerost ani powiększenie gruczołu krokowego. Przerost wynika z powiększenia się komórek, natomiast rozrost z ich namnażania się – różnicę widać w wynikach badania szacunków opartych na kilku różnych badaniach epidemiologicznych łagodny rozrost prostaty dotyka nawet 40 proc. mężczyzn w wieku powyżej 50. roku życia i aż połowy populacji 60-latków. Sam przerost komórek lub powiększenie się gruczołu krokowego nie musi koniecznie powodować objawów. W wielu przypadkach wraz z postępem schorzenia dochodzi do powstania przeszkody podpęcherzowej, czyli utrudnienia odpływu moczu. Dodatkową przyczyną wystąpienia postaci objawowej choroby jest nadreaktywność receptorów alfa występujących w błonie mięśniowej pęcherza i w cewce rozrost prostaty – co powinno zaalarmować?Objawami łagodnego rozrostu prostaty ze strony dolnych dróg moczowych są: Osłabienie strumienia moczu,Trudności w rozpoczęciu mikcji,Przerwany strumień moczu,Oddawanie moczu kroplami,Wydłużony czas mikcji,Uczucie zalegania moczu po mikcji,Nietrzymanie moczu z przebiegu choroby występują także objawy w fazie napełniania pęcherza, takie jak nokturia (konieczność przerywania snu w celu skorzystania z toalety), częstomocz dzienny, parcia naglące (dysuria), odczucie bólu i pieczenia podczas oddawania moczu. Wiele z przywołanych symptomów może być odbierana przez pacjentów subiektywnie, co dla lekarza rodzinnego stwarza pewną diagnostyczną trudność – czy zgłaszane objawy to już choroba? W obiektywnej ocenie dyskomfortu i odczuć chorych pomaga kwestionariusz IPSS (Międzynarodowa Skala Objawów Towarzyszących Chorobom Stercza). Z jego pomocą specjalista medycyny rodzinnej z powodzeniem może określić przebieg schorzenia oraz nasilenie objawów, które mogą być: łagodne, umiarkowane lub diagnozować i leczyć łagodny rozrost prostaty?Podstawą diagnostyki pozostaje prawidłowo zebrany wywiad lekarski, w którym lekarz powinien zapytać pacjenta o dolegliwości ze strony dolnych dróg moczowych oraz badanie fizykalne (zalecane jest także także badanie per rectum). W poradni urologicznej wykonywane są dodatkowe procedury diagnostyczne, np. USG obrazujące wielkość gruczołu krokowego. Wśród badań laboratoryjnych rekomendowane jest ogólne moczu i posiew w przypadku podejrzenia infekcji. Kolejnym krokiem w diagnostyce łagodnego rozrostu prostaty jest poddanie chorego uroflowmetrii. Pacjent oddaje mocz na specjalną aparaturę służącą do badania w celu oceny jakości mikcji i przepływu maksymalnego moczu – w połączeniu z USG i wskaźnikiem zalegania moczu po mikcji daje to lekarzowi pełny obraz leczenia zależy od nasilenia objawów choroby. Jeśli są one łagodne, zaleca się obserwację. W sytuacji gdy dolegliwości są umiarkowane i poziom zalegania moczu po mikcji oraz powiększenia gruczoły są niewielkie, można włączyć fitoterapię lub farmakoterapię. W stadium zalegania moczu i dekompensacji chory powinien zostać zakwalifikowany do leczenia czym poleca obserwacja chorego? Przynamniej raz w roku należy pacjent powinien odwiedzić lekarza, który zbierze wywiad dotyczący stopnia nasilenia dolegliwości, zbada go per rectum, przeprowadzi USG, oznaczy PSA i zleci uroflowmetrię. Warto pamiętać, że część leków stosowanych w terapii łagodnego rozrostu gruczołu krokowego może mieć działania niepożądane spadek ciśnienia i omdlenia oraz zaburzenia erekcji. Złotym standardem leczenia zabiegowego jest przezcewkowa elektroresekcja stercza polegająca na wycięciu fragmentu gruczołu krokowego. Kwalifikacja do leczenia chirurgicznego odbywa się już w poradni rozrost stercza, choć wydaje się banalnym schorzeniem, może mieć poważne powikłania. Specjaliści podkreślają, że nie należy związanych z nim dolegliwości zrzucać na karb podeszłego wieku, ale diagnozować i leczyć. Do powikłań należą choćby wodonercze i niewydolność przednerkowa nerek. Stany nagłe, które kwalifikują chorego do przyjęcia na oddział urologiczny:Kolka nerkowa,Zatrzymanie moczu,Skręt jądra,Krwiomocz masywny ze skrzepami,Złamanie na podstawie wykładu wygłoszonego podczas Kongresu Medycyny Rodzinnej w 2019 r. Źródło: Puls MedycynyŁagodny przerost prostaty (Benign Prostatic Hyperplasia)Czym się charakteryzuje łagodny przerost prostaty?W okresie starzenia się organizmu występują liczne zmiany chorobowe. Najczęstszą chorobą gruczołu krokowego i jedną z najczęstszych chorób mężczyzn po 40. roku życia jest przerost gruczołu krokowego. Przerost gruczołu krokowego polega na powiększeniu objętości stercza, co jest przyczyną nasilających się, dokuczliwych dolegliwości w oddawaniu się, że u ponad połowy mężczyzn po 50. roku życia dochodzi do łagodnego rozrostu gruczołu krokowego, natomiast w wieku lat 80 w/w zmianę obserwuje się już u ponad 90% mężczyzn. W Polsce ponad 4 miliony mężczyzn po 50. roku życia ma dolegliwości związane z oddawaniem z przerostem prostaty zmuszony jest często do gruntownej zmiany dotychczasowego trybu powodu naglących parć na mocz i konieczności natychmiastowego jego oddawania ogranicza przyjmowanie płynów, unika wychodzenia z domu lub przebywania w miejscu, gdzie nie ma toalety. Obawa przed możliwością „popuszczenia” moczu powoduje unikanie towarzystwa, rezygnację z wielu przyzwyczajeń i hobby (kino, teatr, zebrania, podróże, wycieczki). Upośledzeniu ulega również życie seksualne mężczyzn cierpiących na przerost prostaty. Obniżona samoocena chorego powoduje spadek poziomu libido, dochodzi do zaburzeń wzwodu i wytrysku. Wszystko to doprowadza do degradacji socjalnej, fizycznej i przerostu prostatyPrzebieg choroby można podzielić na trzy okresy: W okresie początkowym (podrażnienia) występuje częstomocz nocny, rzadziej dzienny, a trudności w oddawaniu moczu narastają, przy czym strumień moczu staje się cienki. Czasami pojawiają się parcia naglące. Pęcherz opróżnia się całkowicie. W drugim okresie częściowe zatrzymanie moczu, częstomocz i trudności w oddawaniu moczu nasilają się, a strumień moczu staje się przerywany: występuje zapalenie pęcherza moczowego. Powoli rozwija się niewydolność nerek, występuje złe samopoczucie i osłabienie. Całkowite zatrzymanie moczu następuje w trzecim okresie choroby. Powiększa się zaleganie moczu, a z przepełnionego pęcherza następuje wyciekanie moczu kroplami. Wskutek zastoju w górnych drogach moczowych nasila się niewydolność nerek, zwiększa stężenie mocznika i kreatyniny w surowicy krwi. Pojawia się osłabienie, suchość w jamie ustnej, okresowo wymioty, zwyżki temperatury ciała. Rozwija się niedokrwistość i diagnostyczne, któremu poddany powinien być każdy mężczyzna w wieku powyżej 50. roku życia zgłaszający dolegliwości w oddawaniu moczu, zawiera:badanie podmiotowe, czyli wywiad lekarski;badanie przedmiotowe, czyli fizykalne, chorego;badania laboratoryjne;badania uzupełniające i laboratoryjneDiagnostyka laboratoryjna obejmuje:badanie ogólne moczu,biochemiczne wskaźniki wydolności nerek (stężenie mocznika, kreatyniny w surowicy krwi),badanie PSA, czyli stężenie swoistego antygenu sterczowego (Prostate-specific antigen) w stężenia PSA może sugerować istnienie nowotworu gruczołu uzupełniające i obrazoweBadania uzupełniające i obrazowe, które pozwalają precyzyjnie ustalić rozpoznanie łagodnego przerostu prostaty:USG dróg moczowych, oceniające ich morfologię oraz określające objętość zalegającego po mikcji moczu;badanie USG przy użyciu głowicy doodbytniczej (TRUS) – pozwala na precyzyjną diagnostykę zmian i ognisk położonych w głębi gruczołu krokowego z możliwością punkcji, czyli pobrania igłą materiału do badania histologicznego;urodynamiczne badanie ciśnieniowo-przepływowe, wykonywane w przypadku wątpliwości co do przyczyny zaburzeń leczyć?Wybór sposobu leczenia zależy m. in. od tego, jak bardzo objawy choroby zmuszają chorego do zmiany trybu życia, na ile obniżają jakość jego życia. Decyzję co do rodzaju terapii powinien podjąć lekarz wspólnie z pacjentem, po poinformowaniu go o możliwościach różnych form leczenia, ich zaletach i ryzyku ewentualnych celu wykluczenia istnienia procesu nowotworowego należy wykonać badanie poziomu stężenia PSA (specyficzny antygen prostaty) we krwi, a w przypadku podwyższonego stężenia konieczne jest wykonanie biopsji stercza. Często jedyną opcją obiektywnej weryfikacji przeszkody podpęcherzowej jest badanie urodynamiczne. W niektórych przypadkach wskazane jest wykonanie badania radiologicznego zwanego urografią, która pozwala poznać stan nerek i górnych dróg moczowych oraz określić wielkość zalegania moczu w pęcherzu. Leczenie gruczolaka stercza (prostaty) należy zaczynać już w okresie podrażnienia. Konieczne jest wprowadzenie diety: ograniczenie spożywania potraw pikantnych, kawy, napojów alkoholowych, unikanie siedzącego trybu życia. W przypadku braku poprawy i utrzymywania się nadal trudności w oddawaniu moczu, urolog rozpoczyna leczenie farmakologiczne, np. wprowadzając leki z grupy należy podkreślić, że łagodny rozrost stercza nie jest nowotworem złośliwym. Nie można jednak wykluczyć rozpoczynającego się ogniska raka prostaty. Aby uniknąć tej ewentualności, konieczne jest podjęcie leczenia w jak najwcześniejszym okresie choroby. W tym właśnie celu prowadzone są akcje polegające na przeprowadzeniu badań urologicznych mężczyzn w wieku 50-70 lat, które umożliwiają wczesne wykrycie ognisk nowotworowych rozrost stercza (BPH)Inne określenia: Łagodny przerost gruczołu krokowego, BPH (Benign Prostatic Hyperplasia)‍Łagodny rozrost stercza (BPH – Benign Prostatic Hyperplasia), zwany inaczej łagodnym przerostem gruczołu krokowego, to nienowotworowe powiększenie prostaty, czyli małego gruczołu otaczającego męską cewkę moczową, wytwarzającego płyn, który wchodzi w skład nasienia.‍Wraz ze wzrostem objętości, prostata może uciskać na cewkę moczową, powodując zmniejszenie strumienia moczu, częstą i naglącą potrzebę oddawania moczu, a czasem wyciekanie moczu pod koniec jego oddawania. Stan ten może także powodować zaleganie moczu, co może osłabiać mięsień pęcherza moczowego i zwiększyć ryzyko wystąpienia zakażenia układu moczowego (ZUM) lub kamicy moczowej. W ciężkich przypadkach BPH, mocz może cofać się i uszkadzać nerki. Rzadko BPH może spowodować całkowite zatrzymanie moczu, wówczas taki stan wymaga natychmiastowej pomocy może także wpływać na funkcje seksualne. Może prowadzić do ograniczenia potencji, bolesnych orgazmów i impotencji. Rodzaj i nasilenie występujących objawów różnią się w zależności od pacjenta i mogą one zmieniać się w czasie. U wielu mężczyzn BPH nie urasta nigdy do poważnego problemu; dla innych może stanowić istotne ograniczenie jakości ich życia. Częstość występowania BPH wzrasta wraz z wiekiem mężczyzn. Zgodnie z danymi przedstawionymi przez Amerykańskie Towarzystwo Urologiczne (The American Urology Association) u około 50% mężczyzn pewne objawy BPH występują przed ukończeniem 60. roku życia, a u mężczyzn osiemdziesięcioletnich odsetek ten sięga 90%. Wprawdzie BPH nie powoduje raka prostaty, jednak obie te choroby mogą współwystępować.‍Proces diagnostyczny BPH obejmuje badanie fizykalne, badanie per rectum oraz ocenę objawów występujących u pacjenta. W celu określenia rozmiaru prostaty i wykluczenia innych chorób lub stanów mogących powodować nasilenie objawów można wykonać badania laboratoryjne i obrazowe. W niektórych przypadkach konieczna może okazać się biopsja prostaty. Jej celem jest mikroskopowe badanie struktury komórkowej niewielkich wycinków tkanki prostaty w poszukiwaniu oznak laboratoryjne:PSA (antygen swoisty dla stercza) – użyteczny w badaniach przesiewowych w kierunku raka prostaty. Stężenie PSA może być umiarkowanie podwyższone u osób z BPH, ponieważ PSA jest białkiem wytwarzanym przez komórki prostaty. Oceniając wyniki lekarz musi brać pod uwagę zarówno stężenie PSA we krwi, jak i objętość prostaty ogólne moczu – badanie przesiewowe w kierunku chorób nerekPosiew moczu – w poszukiwaniu cech infekcji układu moczowegoOznaczenie azotu mocznika (BUN) i kreatyniny we krwi – badanie mające na celu ocenę pracy nerekBadania pozalaboratoryjne:Badanie ultrasonograficzne – jako pomoc w ustaleniu rozmiaru prostaty oraz oceny ilości moczu zalegającego w – wziernikowanie cewki moczowej i/albo pęcherza przy użyciu cienkiego elastycznego cewnikaBadanie strumienia i/albo ciśnienia moczu – w celu oceny szybkości przepływu moczu przez cewkę moczową i ciśnienia moczu zalegającego w prostaty – pobranie jednej lub więcej niewielkich próbek tkanki prostaty oraz ocena pod mikroskopem struktury komórkowej pod kątem występowania nieprawidłowych komórek i innych objawów raka prostaty.‍W wielu przypadkach leczenie BPH nie jest konieczne, dopóki objawy nie zaostrzą się lub nie zaczną powodować powikłań, takich jak infekcje i kamica moczowa. Metody leczenia łagodnego przerostu prostaty obejmują zabiegi chirurgiczne oraz leczenie farmakologiczne, by redukować ilość tkanki i zwiększyć przepływ rozrost stercza (BPH, gruczolak stercza) – HIFU CLINICProstata jest narządem hormonozależnym – jego rozwój uzależniony jest od środowiska hormonalnego kontrolowanego przez oś podwzgórze – przysadka – jądra. Stwierdzone czynniki ryzyka wystąpienia BPH to wiek i obecność androgenów wydzielanych przez i środowiskoNajprawdopodobniej występowanie tej jednostki chorobowej jest częstsze u rasy czarnej, ale wymaga to dalszych badań. U mężczyzn rasy żółtej częstość BPH jest mniejsza, ale zauważono, że migracja z Azji do krajów zachodnich zwiększa ryzyko zachorowania. Sugeruje to znaczenie czynników środowiskowych. Potwierdzeniem tej tezy jest obserwacja, że wraz z częstszym stosowaniem diety krajów zachodnich w Japonii, rośnie częstość ona wpływ na występowanie rozrostu gruczołu krokowego. BPH występuje rzadziej u mężczyzn, którzy spożywają duże ilości warzyw. Fitoestrogeny, między innymi genisteina, działa antyandrogennie i występuje właśnie w genetycznyWystępuje skłonność do rodzinnego występowania klinicznie istotnego BPH. Ryzyko zachorowania wzrasta, jeśli co najmniej jeden bliski krewny mężczyzny chorował na łagodny rozrost gruczolaka sterczaDo objawów choroby należy częstomocz, konieczność oddawania moczu w nocy, gwałtowne parcia na pęcherz moczowy, uczucie niepełnego opróżnienia pęcherza. Może pojawić się również zwężony strumień moczu, osłabienie strumienia moczu i/lub przerwany strumień moczu czy zatrzymanie BPHPodstawą w diagnostyce łagodnego rozrostu prostaty jest dokładny wywiad i ocena zaawansowania objawów. Kolejny etap to badanie per rectum, ogólne badanie moczu, posiew moczu oraz pomiar stężenia PSA w że lekarz prowadzący zleci również obrazowe badanie układu moczowego czy ultrasonograficzne doodbytnicze badanie TRUS. Przydatny w ocenie postępu choroby jest pomiar objętości moczu powstającego w pęcherzu po mikcji czy badanie łagodnego rozrostu gruczołu krokowegoOkoło 1/5 chorych zgłaszających się do lekarza z powodu rozrostu gruczołu krokowego jest ostatecznie poddawana leczeniu zabiegowemu. U większości z nich początkowo postępowanie medyczne sprowadza się do obserwacji. Stopniowo jednak nasilają się objawy i należy wdrożyć leczenie farmakologiczne lub wyborze metody leczenia należy brać pod uwagę poniższe kwestie:kliniczne wskazania oraz przeciwwskazania dotyczące zapobieganiu chorobie dla każdego pacjenta indywidualne;preferencje chorego oraz jego bliskich;koszty i efektywność jest poprawa jakości życia i zapewnienie codziennego komfortu farmakologiczne BPHNajczęściej stosowanymi lekami w leczeniu łagodnego rozrostu stercza są to leki z grupy alfa-blokerów. Mechanizm ich działania polega na rozluźnieniu mięśni gładkich w sterczu i szyi pęcherza moczowego co skutkuje poprawnym przepływem moczu i skuteczniejszym opróżnianiu pęcherza moczowego. Kolejną grupą leków stosowanych w terapii łagodnego rozrostu stercza są leki blokujące enzym 5-α-reduktazy. Ich działanie polega na hamowaniu konwersji testosteronu w dihydrotestosteron, przez co wpływają długoterminowo na zmniejszenie objętości chirurgiczne łagodnego rozrostu prostatyZabieg chirurgiczny jest wskazany u chorych, u których:pojawiły się powikłania związane z przebiegiem BPHnie osiągnięto zadowalającego złagodzenia objawów pod wpływem farmakoterapiiktórzy chcą zrezygnować z długofalowej terapii i pragną szybkiego oraz ostatecznego chirurgicznego leczenia łagodnego rozrostu gruczołu krokowegoPrzezcewkowa elektroresekcja szyi pęcherza (TURP)Przezcewkowe nacięcie szyi pęcherza (TUIP)Adenomektomia (operacyjne wyłuszczenie gruczolaka stercza)Laserowa enukleacja gruczolaka sterczaLaserowa waporyzacja gruczolaka sterczaMetody zabiegowe dają najlepsze rezultaty w łagodzeniu objawów zaawansowanej choroby oraz pozwalają na przywrócenie prawidłowego odpływu moczu. Rzadziej stwarzają konieczność prowadzenia dalszej terapii, chociaż mogą wiązać się z większą częstością powikłań, w porównaniu do leczenia zachowawczego. Testosteron to podstawowy męski hormon płciowy będący organicznym związkiem chemicznym z grupy androgenów. Produkcja testosteronu odbywa się w komórkach śródmiąższowych znajdujących się w jądrach, w niewielkich ilościach hormon wytwarzany jest przez korę nadnerczy oraz jajniki i łożysko u kobiet. Niski poziom testosteronu jest przyczyną wielu nieprawidłowości w działaniu organizmu, objawy obejmują zaburzenia erekcji, spadek libido, zmniejszenie gęstości mineralnej ma wpływ na wiele bardzo ważnych funkcji, w tym:rozwój kości i masy mięśniowej,kształtowanie płci i cech płciowych,wytwarzanie się wtórnych cech płciowych tj.: budowa ciała, głos, owłosienie, zarost, Treści1 Objawy niskiego poziomu testosteronu2 Niski poziom testosteronu – kiedy należy zgłosić się do lekarza?3 Niski poziom testosteronu – leczenie4 Jak zwiększyć poziom testosteronu – domowe sposobyObjawy niskiego poziomu testosteronuBadania naukowe definiują niski poziom testosteronu jako mniej niż 300 nanogramów (ng) hormonu na decylitr krwi (dl).Poniżej prezentujemy typowe symptomy występujące u mężczyzn z obniżoną wartością hormonu we krwi. Niektóre objawy mogą odczuwać także Eron Plus – pomoc w walce z zaburzeniami erekcji1. Problemy z erekcjąNiski poziom testosteronu może spowodować trudności w uzyskaniu i utrzymaniu pobudza tkanki prącia do wytwarzania tlenku azotu, który rozpoczyna szereg reakcji chemicznych prowadzących do bardzo niskim poziomie hormonu, uzyskanie erekcji może się okazać zwrócić uwagę, że na zaburzenia erekcji mają wpływ również inne czynniki:palenie tytoniu,problemy związane z funkcjonowaniem tarczycy,wysoki poziom cholesterolu,cukrzyca,wysokie ciśnienie krwi,spożywanie alkoholu,stres i Osłabienie struktury kościTestosteron pomaga wytwarzać komórki kościotwórcze i utrzymywać właściwą objętość kości. Wszelkie zaburzenia w funkcjonowaniu gonad, które powodują obniżenie się poziomu tego hormonu, mogą prowadzić do osłabienia struktury kostnej, a tym samym sprawić, że kości będą bardziej podatne na złamania, a ich zrastanie może przebiegać HipogonadyzmMężczyźni z obniżonym poziomem testosteronu mogą doświadczyć zmniejszenia rozmiaru jąder, który świadczy o niedoczynności tego organu. Niedoczynność jąder może pojawić się w okresie pokwitania, co skutkuje opóźnieniem lub brakiem dojrzewania płciowego. Objawami dostrzegalnymi są: zaburzenia w rozwoju prącia i jąder, brak owłosienia łonowego oraz zarostu, brak popędu seksualnego, brak procesu mutacji głosu. Występują także wahania nastroju, ogólne osłabienie oraz blada, sucha cera. U mężczyzn starszych, po 50 roku życia, pojawia się hipogonadyzm wtórny będący objawem starzenia się organizmu i przekwitania (andropauzy).4. Zmniejszenie ilości nasieniaNasienie jest płynem, który pomaga plemnikom poruszać się w kierunku komórki jajowej. Stanowi większą część męskiego ejakulatu. Testosteron stymuluje produkcję nasienia, a jego niskie wartości mogą wpłynąć na jakość spermy, zmniejszyć jej ilość, co może prowadzić do Obniżony popęd seksualnyMężczyźni z niskim poziomem testosteronu odczuwają spadek popędu płciowego, co skutkuje zmniejszeniem aktywności Zmniejszenie masy mięśniowejTestosteron odgrywa ważną rolę w rozwoju masy mięśniowej, a jego niski poziom może spowodować znaczną jej utratę, oraz spowodować zmniejszenie siły Uderzenia gorącaWiele osób, zwłaszcza kobiet, uderzenia gorąca kojarzy z objawami towarzyszącymi menopauzie, jednak niski poziom testosteronu może również powodować pojawienie się tego OsłabienieWiele objawów niskiego poziomu testosteronu dotyczy sfery psychicznej: znaczny spadek energii życiowej, brak pewności siebie, niechęć do podejmowania działań, wahania nastroju, rozdrażnienie, osłabienie zdolności do koncentracji i zapamiętywania, zaburzenia snu, łącznie z bezsennością, oraz obniżenie ogólnej wydolności Zwiększony poziom tkanki tłuszczowejZmniejszenie poziomu testosteronu może prowadzić do zwiększenia ilości tkanki tłuszczowej, zwłaszcza w okolicy brzucha. W niektórych przypadkach u mężczyzn dochodzi do ginekomastii, czyli powiększenia i bolesności gruczołów poziom testosteronu – kiedy należy zgłosić się do lekarza?Każdy, kto doświadcza jednego lub więcej z wymienionych objawów, powinien zwrócić się o pomoc lekarską. Aby zdiagnozować niski poziom testosteronu, lekarz przeprowadzi szczegółowy wywiad i przegląd wszystkich objawów subiektywnych, odczuwanych przez pacjenta, oraz obiektywnych, dostrzegalnych gołym okiem. Dla potwierdzenia diagnozy, lekarz zleci wykonanie badania fizykalnego krwi, które pozwoli określić dokładny poziom testosteronu. Niski poziom testosteronu może także określić badanie gęstości u mężczyzn, jak i u kobiet można zastosować hormonalną terapię zastępczą, poprawiającą jakość życia. Jest ona skuteczna zwłaszcza u osób, które doświadczyły spadku libido i energii. Polega na przyjmowaniu testosteronu w tabletkach, które rozpuszczają się w jamie ustnej (2-3 tabletki w ciągu doby), koszt takiej terapii to 15-20 zł metodą są zastrzyki domięśniowe z testosteronu, który wykonuje się raz na kilka tygodni. Terapia zastępcza testosteronem może również występować w postaci plastrów, żelu lub granulek. Większość pacjentów zauważa złagodzenie objawów niskiego poziomu testosteronu w ciągu 4-6 tygodni od rozpoczęcia pamiętać, że nie jest to terapia pozbawiona skutków ubocznych. Dostarczanie testosteronu z zewnątrz sprawia, że receptory hormonalne w organizmie błędnie wysyłają do mózgu sygnał, że poziom testosteronu jest wystarczający. W efekcie mózg wysyła do jąder „wiadomość” do zaprzestania produkcji spermy. Po zaprzestaniu terapii zastępczej testosteronem można zastosować terapię odblokowującą produkcję własnego testosteronu do normalnego poziomu, jednak nie ma wystarczających dowodów, poświadczających skuteczność tej metody w każdym, indywidualnym przypadku. Dlatego mężczyźni chcący mieć dzieci powinni zachować ostrożność. Przeciwwskazaniem są także choroby nowotworowe prostaty oraz gruczołów też: Stymen – czy to dobry środek na wzrost testosteronu?Jak zwiększyć poziom testosteronu – domowe sposobyZmiana stylu życia poprzez zwiększenie aktywności fizycznej oraz wprowadzenie zdrowej diety, może w znacznym stopniu przyczynić się do poprawy jakości życia oraz wzrostu poziomu zwiększyć poziom testosteronu, należy w swojej diecie uwzględnić pokarmy bogate w składniki odżywcze takie, jak:wołowina,owoce morza,jaja, rynku jest dostępnych wiele suplementów opartych o naturalne składniki roślinne, mające zwiększać poziom testosteronu. Jednym z najskuteczniejszych jest produkt o nazwie Testolan, w którego składzie znajdziemy między innymi: buzdyganek naziemny, kozieradkę, korzeń maca oraz witaminy i minerały. Suplement ten to kompozycja sprawdzonych składników, wspomagających naturalną produkcję testosteronu. Cieszy się uznaniem mężczyzn oraz Co jeść, aby zwiększyć erekcję. Dieta na poprawę potencjiPoziom testosteronu spada wraz z wiekiem. Szacuje się, że około 2 na 100 mężczyzn ma niski poziom testosteronu i choć problem ten występuje najczęściej u osób starszych, zaburzenia mogą się pojawić także u osób młodszych. Znajomość objawów pomoże w uzyskaniu wczesnej diagnozy i leczenia. Testolan nie tylko na niski testosteron – sprawdź, jak działa na przyrost masy mięsniowej!Twórca O Męskich Problemach. Ma 43 lata. Na co dzień prowadzi własną firmę transportową. Lubi dzielić się swoimi doświadczeniami z innymi. Dobrze wie jakie problemy mają inni mężczyźni, dlatego stara się pomagać pisząc na blogu. Razem ze swoimi przyjaciółmi miał pomysł na redakcję, która jest przychylna problemom męskim. Młodsi mężczyźni (do 24 bardziej zwracają uwagę na wygląd, ci, w przedziale od 25 do 35 roku życia stawiają na produktywność, a kiedy zbliża się kryzys wieku średniego (35-49 panowie znów skupiają się na byciu atrakcyjnym – liczy się wzrost owłosienia oraz zwiększenie masy i siły mięśniowej. Po pięćdziesiątce z kolei wracają do funkcji związanych z seksem, ale i co ciekawe – decyzyjnością – wynika z badania opinii przeprowadzonego w ramach kampanii „Mój testosteron”. O tym, dlaczego tak się dzieje i co robić, kiedy spada poziom testosteronu, rozmawiamy z dr n. med. Ewą Kempisty-Jeznach, jedynym w Polsce specjalistą medycyny męskiej, ekspertem ww. kampanii. Dlaczego testosteron jest taki ważny? Testosteron jest głównym męskim hormonem płciowym. Odgrywa wiele istotnych funkcji w organizmie mężczyzny. Jest odpowiedzialny za męskie cechy płciowe takie jak: niski głos, wzrost włosów na ciele, zarost męski na twarzy, szerokie barki i wąskie biodra, ale i inne czynniki związane z produkcją nasienia czy rozwojem mięśni i kości. Jednak w powszechnym rozumieniu testosteron to kluczowy atrybut mężczyzny. Myślą tak zarówno kobiety, jak i mężczyźni. Potwierdzają to badania opinii przeprowadzone w ramach kampanii „Mój testosteron”, w których połowa respondentów wymienia wpływ testosteronu na wzrost owłosienia ciała i twarzy (53,3%) oraz pobudzanie erekcji i produkcję spermy (51,6%). Na trzecim miejscu plasuje się odpowiedź, że testosteron kształtuje męską sylwetkę (41,4%). A jak wygląda to z męskiego punktu widzenia? Najwięcej mężczyzn rozpoznaje popularne funkcje tego hormonu, takie jak: pobudzanie erekcji i produkcja spermy (54,1%) czy stymulowanie wzrostu owłosienia ciała i twarzy (48,9%), ale także wskazuje wpływanie na aktywność życiową, która pomaga być stanowczym i podejmować szybko decyzje (38,6%). Co ciekawe, popularność działania testosteronu jest różna w zależności od wieku respondenta. Przyjrzyjmy się zatem bliżej tym wynikom. Mężczyźni do 24 r. ż. wśród funkcji testosteronu na pierwszym miejscu wymieniają stymulowanie wzrostu owłosienia ciała i twarzy (64,2%), dopiero w drugiej kolejności pojawia się pobudzanie erekcji i produkcja spermy (60,1%). Czy rzeczywiście o tym myśli młody mężczyzna? Tak. W tym wieku liczy się to, co jest oznaką męskości. Zarost widać i to odróżnia mężczyzn od kobiet. Dorastający chłopcy zwracają uwagę na owłosienie klatki piersiowej. Oczekują też tego kobiety i choć są teraz różne mody, to jednak badania przeprowadzone w ramach kampanii „Mój testosteron” pokazują, że jednak ma to znaczenie. To także wiek pierwszych doświadczeń seksualnych. Nie bez przyczyny mówi się o burzy hormonów wśród obu płci. Trochę inaczej sytuacja wygląda, kiedy mówimy o panach w wieku do 34 lat. Tutaj na pierwszy plan wysuwa się działanie testosteronu pobudzającego libido, erekcję i produkcję spermy (ponad 55%). Tak, jest to zgodne z naturalnym etapem życia mężczyzny. W tym okresie jest on dojrzały seksualnie i silnie odczuwa popęd seksualny. Ważne jest dla niego nie tylko życie seksualne, ale i produktywność. Wtedy najczęściej decyduje się założyć rodzinę i myśli o potomstwie. Sprzyja temu natura, bo testosteron decyduje o ilości plemników, a szansa na zapłodnienie jest znacznie wyższa niż w późniejszym wieku. Mężczyzna jest wówczas w najlepszej kondycji rozrodczej. A co się dzieje, kiedy panowie kończą 35 lat? Kończy się jakaś era? Według badania przeprowadzonego w ramach kampanii „Mój testosteron” w tej grupie wiekowej na pierwsze miejsce powraca funkcja pobudzania wzrostu owłosienia (52,5%), a tuż potem zwiększenie masy i siły mięśniowej (47,4%). Czy to wyraz kryzysu wieku średniego? Po 35 roku życiu z każdym rokiem poziom testosteronu w organizmie mężczyzny spada o 2%. Stąd zainteresowanie, co zrobić, żeby pobudzić produkcję tego hormonu. A ponieważ panowie nie godzą się na taki stan rzeczy to zaczynają przeciwdziałać temu, co nieuniknione, chcą spowolnić ten proces, znów chcą czuć się atrakcyjni. Dlatego zaczynają dbać o swój wygląd, wstydzą się oznak łysienia, ale też rzucają się w wir sportu. Aktywność fizyczna poprawia ich życie seksualne, ale trzeba uważać, żeby nie przesadzić z wysiłkiem, który może spowodować wzrost poziomu kortyzolu, a w efekcie ponowny spadek testosteronu. W takim razie fakt, że większość (56,4%) mężczyzn po pięćdziesiątce wskazuje pobudzanie erekcji i produkcję spermy jako najważniejszą funkcję testosteronu świadczy o walce z czasem. Jednak na uwagę zasługuje inna funkcja, która wymieniana jest w tej grupie w drugiej kolejności - aktywność życiowa, która pomaga być stanowczym i podejmować szybko decyzje. Mężczyzna po 50 odczuwa już bardziej procesy starzenia. Czuje się zmęczony, więc stara się być bardziej aktywny aby zachować młodość. Dużo bardziej zależy mu na tym, żeby powrócić do dawnej kondycji, zmienia nawyki, inaczej się odżywia. Decyzyjność i stanowczość są dla niego ważne, bo mimo poczucia, że wiele się wydarzyło już w jego życiu, na wiele zapracował i zasłużył, to w dalszym ciągu potrzebuje stymulacji. Spadek hormonów powoduje, że niektórzy mężczyźni zadają sobie pytania o sens życia, analizują związki z długoletnimi partnerami. Często zachowują się irracjonalnie. Jak podaje profesor Alexandra Freund z Wydziału Psychologii Rozwojowej Uniwersytetu w Zurychu, mężczyźni często wykorzystują kryzys wieku średniego, aby zrobić coś, o czym marzyli od wczesnej młodości. Stąd te auta, dużo młodsze partnerki czy nawet prostytutki i „gadżety” potwierdzające ich męskość oraz poczucie, że nie są jeszcze zbyt starzy. Testosteron to ważny hormon w życiu mężczyzny i jak się okazuje ma również duży wpływ na życie kobiety. Pełni znaczącą rolę we wspólnym życiu partnerów. Spadek testosteronu powoduje, że wiele rzeczy nie jest już takich samych, jednych mobilizuje, innych demobilizuje. Czy każdy mężczyzna przechodzi andropauzę? Każdy. To kwestia czasu, jeden szybciej, drugi wolniej, u jednego gwałtownie, u drugiego systematycznie i powoli obserwujemy spadek testosteronu. Faktem jest jednak to, że mężczyźni tracą swój męski hormon bardzo wolno w porównaniu do kobiecej menopauzy, gdzie poziom hormonów spada znacznie i raptownie. Należy jednak pamiętać, że rozwój cywilizacji nie wpływa pozytywnie na proces wystąpienia andropauzy. Wszechobecny plastik, chociażby bisfenol w butelkach plastikowych, przypominający żeński hormon estrogen czy estrogeny występujące w wodzie, żywności itp. nie sprzyjają męskim hormonom. Wcześniej spadek testosteronu rozkładał się w czasie, dzisiaj następuje szybciej. Objawów, sugerujących obniżenie hormonu, może być wiele: od obniżenia libido, zaburzeń erekcji, zmian nastroju od smutku i braku sił witalnych po rozdrażnienie i niecierpliwość, przez zmniejszenie masy mięśniowej i mineralizacji kości do zaburzeń metabolizmu takich jak: otyłość, szczególnie brzuszna, insulinooporność, cukrzyca i nadciśnienie. Jak badać poziom testosteronu? Czy jest jakiś standard? Osobiście zalecam zbadać poziom testosteronu po raz pierwszy już w 20 roku życia i potraktować go jako wynik wyjściowy, aby móc porównywać do niego wyniki badań w kolejnych latach. Choć niektórzy lekarze uznają, że poziom testosteronu spada dopiero po 40 roku życia , to w dzisiejszych czasach stres, tryb życia i odżywiania oraz zanieczyszczenie środowisk naturalnego przyczyniają się do obniżenia poziomu tego hormonu. Tak więc rekomenduję zająć się tym wcześniej i sprawdzić swój testosteron zarówno całkowity, jak i wolny. Badanie można wykonać w laboratorium bez skierowania. Pobranie krwi z żyły zalecam wykonać rano na czczo, zwykle między godz. 7:00 a 9:00, kiedy stężenie testosteronu we krwi jest naturalnie wysokie. Mamy już wynik badania. I co potem? Badanie możemy wstępnie ocenić samodzielnie na podstawie zakresów referencyjnych. Jeżeli jednak niepokoją nas objawy, nawet jeśli wyniki badania mieszczą się w granicach normy, to udajmy się do endokrynologa, urologa, androloga czy seksuologa. Należy rozpoznać przyczyny złego samopoczucia i rozpocząć leczenie. Przyczyną spadku testosteronu, oprócz postępującego wieku, mogą być stres, brak aktywności fizycznej, niedobór snu i złe nawyki żywieniowe. Kto przychodzi do lekarza w związku z testosteronem? Przychodzą mężczyźni w wieku od 25 do 70 lat. Połowa z nich z powodu zmęczenia, zmian nastroju, stanów depresyjnych, dysfunkcji seksualnych, zaburzeń libido, połowa ze względu na osłabienie aktywności fizycznej i psychicznej. Kobiety przyprowadzają mężczyzn lub wysyłają ich samych. W moim gabinecie przyjmuję również pary albo same partnerki, które przychodzą po poradę. Skarżą się głównie na zmęczenie i brak aktywności ich partnerów. Jak wygląda leczenie? W przypadku młodszych mężczyzn rekomendujemy prowokację jąder do produkcji testosteronu i zachęcamy do zmiany trybu życia i diety. Nie każdy mężczyzna wymaga suplementacji? Jeśli andropauza przebiega bez objawów to nic z tym nie robimy. W przypadku pojawienia się symptomów powinniśmy wdrożyć leczenie hormonalną terapią zastępczą, która pozwala na wyrównanie poziomu testosteronu i jest dostępna w kilku postaciach: żelu – do wcierania w skórę ramion lub brzucha raz na dobę, kapsułek doustnych czy iniekcji domięśniowych. Jak pani jako lekarz postępuje z mężczyzną w tym wrażliwym temacie? Na początku uświadamiam kilka kluczowych kwestii, że jest to normalne, że spadek poziomu testosteronu to powszechny problem, z którym boryka się wielu mężczyzn, z którym można sobie poradzić, np. stosując suplementy lub wdrażając leczenie testosteronem. Mężczyźni najczęściej podchodzą do swojego zdrowia w sposób bardzo racjonalny i świadomie biorą udział w procesie leczenia. Zdarza się, że „leczą się na własną rękę”, jednak nie jest to bezpieczne - trzeba kontrolować poziom hormonów podczas terapii, dostosować odpowiednią dawkę leku, a leczenie powinien zlecać wyłącznie lekarz. Dziękuję za rozmowę. Dziękuję i zapraszam na stronę gdzie można znaleźć wiele przydatnych informacji. Rozmawiała Izabela Sałamacha Kampania „Mój testosteron” Kampania „Mój testosteron” ma charakter informacyjno-edukacyjny. Celem kampanii jest budowanie świadomości nt. testosteronu i jego funkcji w organizmie mężczyzny. Według przeprowadzonego w ramach kampanii badania opinii nt. testosteronu , ponad Polaków ¼ nie zna roli tego męskiego hormonu. Ponad połowa respondentów wymienia wpływ testosteronu na wzrost owłosienia ciała i twarzy (53,3%) oraz pobudzanie erekcji i produkcję spermy (51,6%). Dopiero na trzecim miejscu plasuje się odpowiedź, że testosteron kształtuje męską sylwetkę (41,4%). Zaledwie 8,6% osób wskazuje jego wpływ na sprawność stawów, a tylko 16,6% kojarzy testosteron w kontekście pozytywnego oddziaływania na psychikę. Przewodnim tematem kampanii jest niedobór testosteronu (TDS) i wsparcie osób, których problem ten może dotyczyć. Ekspertem merytorycznym kampanii jest dr n. med. Ewa Kempisty-Jeznach - jedyny w Polsce lekarz medycyny męskiej z międzynarodowym certyfikatem Lekarza od Zdrowia Mężczyzn (Männerärztin CMI, Niemcy 2005). Autorka wielu publikacji i książek o zdrowiu mężczyzn „Książka tylko dla mężczyzn” i „Testosteron klucz do męskości”. Inicjatorem kampanii jest firma Besins Healthcare. Mała ilość spermy w czasie wytrysku może być efektem niekorzystnego działania kilku czynników. Dowiedz się, co powoduje zmniejszenie ilości produkowanej spermy oraz w jaki sposób zapobiegać temu problemowi? Mała ilość spermy w czasie wytrysku bardzo często łączy się, z tym że współżycie zaczyna sprawiać coraz mniejszą satysfakcję. Problem może być spowodowany zarówno czynnikami zewnętrznymi np. stresem, przemęczeniem lub przepracowaniem, jak i rozwijającymi się dopiero schorzeniami. Z tego względu każde odstępstwo od normy, czyli nagłe zmniejszenie ilości spermy, spadek libido, brak erekcji oraz inne, męskie problemy, warto skonsultować z lekarzem, zwłaszcza jeżeli dotyczą one panów po życia. Mała ilość spermy u młodych mężczyzn Mała ilość spermy podczas wytrysku, choć jest typowa dla panów wkraczających w wiek średni, coraz częściej dotyczy też młodszych mężczyzn, którzy powinni być w pełni sił prokreacyjnych i tym samym potrzebują, aby ich nasienie było nie tylko odpowiednio dobrej jakości, ale także, aby jego ilość świadczyła o ich sprawności seksualnej. Brak odpowiedniej ilości spermy jest wyjątkowo kłopotliwy w przypadku starania się o dziecko i staje się często przyczyną dużej frustracji oraz niepokoju. W jaki sposób pokonać problem i sprawić, aby ilość spermy podczas wytrysku była znacznie większa? Naturalne sposoby na zwiększenie ilości spermy Organizm mężczyzny produkuje odpowiednią ilość spermy, gdy jest w dobrej kondycji, więc warto zadbać przede wszystkim o stosowanie właściwie zbilansowanej diety oraz ograniczenie używek. W usprawnianiu pracy męskiego organizmu pomaga także ograniczenie stresu. Aby organizm mógł wytworzyć właściwą ilość spermy, trzeba do niego dostarczyć związki, które poprawiają wydzielanie testosteronu, wpływają na ilość wytwarzanej dopaminy, a także są kluczowe dla zachowania innych funkcji seksualnych, czyli np. gwarantują długotrwały wzwód i większą przyjemność w czasie współżycia. Związki te można dostarczyć do organizmu w formie suplementów, które cieszą się ogromną popularnością wśród mężczyzn w każdym wieku. Obfity wytrysk za każdym razem – jak go osiągnąć? Warto pamiętać, że na ilość wytwarzanej spermy wpływa ogólny stan zdrowia męskiego organizmu oraz ilość odbywanych stosunków. W przypadku mężczyzn współżyjących kilka razy dziennie przy każdym kolejnym wytrysku ilość ejakulatu będzie stopniowo malała i jest to w pełni fizjologiczny „objaw”, który nie jest powodem do zmartwień. Dla mężczyzn, którzy chcą za każdym razem zaskakiwać swoją partnerkę obfitym wytryskiem stosowanie suplementów diety, jest jedynym sposobem na osiągnięcie celu, bo sama zdrowa dieta nie zapewni spektakularnego efektu i nie będzie w stanie sprawić, aby każdy wytrysk stał się prawdziwym „wybuchem wulkanu”. Stawiając jedynie na zamianę sposobu odżywiania i stylu życia, można osiągnąć efekty w postaci poprawy sprawności seksualnej, jednak trzeba uzbroić się w cierpliwość, bo metody te wymagają czasu oraz dużego zaangażowania ze strony stosujących je mężczyzn. Stosowanie diety na większą ilość spermy, wysypianie się, unikanie stresu oraz używek jest bardzo ważne i warto o tym pamiętać, jednak trzeba też wiedzieć, że istnieją inne równie naturalne i bezpieczne dla zdrowia sposoby na zwiększenie mocy wytrysku oraz poprawę zarówno męskiej, jak i kobiecej satysfakcji ze współżycia.

produkcja spermy po 50 roku życia